Tegen de wind in

Tegen de wind in
Tegen de wind in

We zijn aan de lente begonnen! De krokussen knallen uit de grond en de eerste lammetjes zijn gesignaleerd. Ik heb al een aardige bruine toet gekregen van de gemaakt fietstochten en wandelingen.

Heerlijk om buiten te zijn en te genieten van het nieuwe leven. Dat geeft mij energie en werklust.

Ondanks de lente wil ik je toch even mee terugnemen naar 5 weekenden geleden, toen heel Nederland genoot van een weekendje schaatsen op natuurijs.

Het ijs was er zo maar weer en ik heb heerlijk geschaatst met mijn lief, broer, schoonzus en nicht op de vijvers in onze buurt.

Het schaatsten was wel weer even een uitdaging, maar naarmate de tijd vorderde, ging het steeds beter. We hadden lol en het was fijn om samen te zijn. De tweede dag stond er wind op de ´baan´ en dat maakte dat we, tegen de wind in, flink moesten ´werken´. Met de wind zoefde iedereen met veel gemak langs elkaar heen. Maar tegen de wind in, ontdekte ik dat het schaatsen mij beter afging, dan met de wind mee. Tegen de wind in dwong ik mijzelf om goed te concentreren op mijn techniek. Terug met de wind mee, ging ik steeds harder en verloor regelmatig mijn controle en mijn techniek. Voor de zoveelste keer kreeg ik de bevestiging dat ik het type mens ben, die tegen de wind in beter tot zijn recht komt, dan met de wind mee.

Ik zag de paralellen met mijn werkleven. Ik begon op 15 maart 1978 (vandaag precies 43 jaar geleden!) als jong meisje te werken in een tijd dat er veel werkeloosheid was. Daar waar velen werkeloos thuis zaten, kreeg ik een mooie baan. De jaren verstreken en ik werkte bij verschillende werkgevers en stopte in 1992, om van onze eerste zoon te bevallen. Na 5 jaar ging ik weer aan het werk en zwierf van de ene klus naar de andere klus. Tot rond 2007, toen de werkeloosheid wederom hoog was en ik aan het werk ging bij CIVAS. Weer gebeurde het dat er veel mensen thuis zaten en ik mij gelukkig prijsde met een baan. Het voelde als tegen de stroom ingaan. Tegen de wind in schaatsten, net de andere kant op dan de meerderheid.

Inmiddels ben ik 2 jaar werkeloos, wat is ontstaan door een burn-out. Te veel tegen de wind in geschaatst zal je denken? Ik weet het niet, maar weer ga ik tegen de wind in schaatsen.

Deze maand ben ik officieel begonnen als ZZP-er en ga mijn opgedane kennis en levenswijsheid gebruiken om door te geven aan een ieder. Daar waar vele ZZP-ers omvallen door de epidemie, bundel ik mijn krachten en zet mij schrap op tegenwind. Mijn concentratie zal zijn op de aangeleerde ‘techniek’, die steeds beter zal worden, daarvan ben ik overtuigd.

Ik zal hard moeten ‘werken’ …….en…… zo nu en dan weer een baantje terugnemen en de controle loslaten en genieten van de wind in mijn rug!

Wil jij weten hoe mijn ‘techniek’ eruitziet? Wees welkom op mijn website en laat je verrassen en verwonderen!

Liefs,

Anita