Met deze belangrijke Polynesische Godin bestaan vele mythen en associaties, waarvan sommige elkaar tegenspreken. Op Tahiti was ze de machtige Godin voor wier seksuele plezier de eerste man werd geschapen. Sommigen zeggen dat ze de Maan bereikte in een kano, waar ze graag in ging varen. Ze vond de Maan een veel betere plek en bleef daar om aardse reizigers de weg over het water te wijzen.
Een andere legende vertelt hoe ze daar naartoe gegooid was door haar broer, die boos was geworden om het lawaai dat ze maakte met het slaan van tapa-stof. Omdat men dit als een soortgelijk proces als de menselijke dood zag, was Hina ook de Godin van de Dood.
In weer een ander verhaal woonde ze een tijdje als sterfelijke vrouw op Aarde en had een paling als minnaar. Ze had de paling ontmoet toen ze in een stille poel aan het baden was, maar haar volk was bang en doodde de paling. In werkelijkheid had Hina echter gemeenschap gehad met een God. Treurend sneed Hina de kop van de paling af en begroef hem. Vijf nachten later groeide de eerste kokosboom op de plaats waar de kop begraven was en die werd de belangrijkste bron van voeding voor de volgelingen van de Godin.
Roep Hina aan voor seksueel plezier, de genoegens van sensuele liefde en de gulheid van de natuur.
