Afgelopen zomer werd ik benaderd door Lusanne Hogeweg voor een interview. Zij had het voornemen een boek te gaan schrijven, over de vrouwelijke en mannelijke weg van het vinden van je missie. Zij interviewde diverse mannen en vrouwen, om zo voeding en inspiratie te vergaren voor haar boek. We voerden 2 gesprekken waarin we met elkaar onderzochten, waar wij de verschillen ervaarden en wat we hadden geleerd onze missie te vinden, te leven en om ervan te genieten. Ik vertelde enthousiast over de Griekse Mythologie, hoe in de mythen al zo duidelijk naar voren komt, hoe ondergeschikt de vrouw is aan de man en hoe zich dat op vele manieren uit in het leven en ook op bijvoorbeeld het ondernemerschap. Er is een mannelijke weg en een vrouwelijke weg van ondernemen. Lusanne wil in haar boek aangeven, dat beide wegen naast elkaar staan en wil vrouwen attenderen om vooral de vrouwelijke weg te nemen. Dat is een weg, die als je die volgt, gericht is naar binnen, naar het ontdekken van je missie en om van daaruit moeiteloos je stappen te zetten. Geen betere weg dan de mannelijke weg, maar een andere, de vrouwelijke. Vele vrouwen volgen de mannelijke weg, de weg van actie, hard werken en weinig rust. Mij persoonlijk erg bekend en we bespraken hoe dat mij uiteindelijk opbrandde. Waardevolle gesprekken waarbij ik een diepere laag van mijzelf ontdekte en deze, uiteraard in een SoulCollage® kaart, verwerkte.
De zomer ging voorbij. We gingen op vakantie en andere dingen vroegen om mijn aandacht. Via social media zag ik mooie foto’s voorbijkomen van Lusanne, schrijvend in de Algarve. Ze schreef dat de omgeving haar in de juiste schrijfmodus bracht en dat ze grote stappen maakte. Moeiteloos gleed haar pen over het papier en verwerkte ze de interviews in haar manuscript.
Eerlijk gezegd was ik het alweer vergeten en ik was, na een wel verdiende vakantie, weer vlijtig aan de slag workshops te ontwikkelen, nieuwe deelnemers te werven en mijn passie te leven.
‘Iedereen kennis te laten maken met SoulCollage® en de kracht te laten ontdekken van deze creatieve werkvorm’.
De weken gingen voorbij en steeds meer voelde ik dat ik afgleed in een diepe put. Ik gleed met de modder naar beneden en kon mijzelf niet tegenhouden. Ik ploeterde en ploeterde, maar er waren alleen maar tegenslagen. Het werd stiller en stiller om mij heen. Ik werd lichamelijk ziek en voelde hoe ik nog meer wegzakte. Ik kon niet anders dan weer naar binnen gaan en in stilte te voelen en te verwerken wat daar speelde. Het was een heftige tijd. Al mijn angsten lieten zich weer zien en voelen op de plek waar ze in mijn lijf liggen opgeslagen. Ik vocht met mijzelf en mijn omgeving en was even de weg kwijt.
Totdat ik gisteren Lusanne weer sprak. Ze zat sprankelend tegenover mij en vertelde vol enthousiasme dat ze het manuscript klaar heeft liggen om bij diverse uitgeverijen aan te bieden.
Hoe ze had genoten van Portugal en ook weer blij is om in Nederland bij haar vrienden te zijn. We spraken verder over het interview en de tijd daarna. We spraken over mijn angsten, mijn pijn, mijn gevoel van reddeloosheid en om de weg kwijt te zijn.
Daar opeens was weer de herinnering van de vrouwelijke weg.
december 2021
Ik kwam tot het besef dat ik weer op de mannelijke weg was terecht gekomen. Ik voelde tot in mijn ziel weer het besef dat het daarom was dat ik vocht tegen alles wat er gewoon is. Dat ik weer op mijn vrouwelijke weg mag stappen die via mijn innerlijk, mijn eigen wijsheid, de weg weer zal laten zien.
Zo fijn om weer op het juiste ‘padje’ te zijn en te voelen en te zijn met alles wat er mag zijn.
Dankjewel Lusanne, voor het aanreiken van mijn vrouwelijke kracht en mijn plek in deze wereld. Je boek: ‘Van voldoen naar voldoening’, zal een succes worden en een bijdrage zijn en kracht geven aan de vele vrouwen, om via de vrouwelijke weg hun missie te vinden.
Nieuwsgierig naar haar boek? Ik houd je op de hoogte!