| Boosheid Ben jij wel eens boos? Ik ben vaak boos en in het verleden vond ik dat lastig, nu ben ik er blij mee! De laatste tijd komen er veel boeken, over het onderwerp “boosheidâ€, onder mijn aandacht. In tijdschriften lees ik over dit onderwerp en onlangs heb ik een Webinar bijgewoond over boosheid. Niet voor niets komt dit op mijn pad. Het was en is een onderdeel in mijn leven. Het wordt tijd om daarnaar te kijken, te onderzoeken en leren hoe de boosheid in te zetten. In alle informatie lees ik vaak, dat het “not done†is, vooral voor een vrouw, om boos te zijn. Ik ben een vrouw en toch vaak boos? Hoe dan…..? Mij is aangeleerd om mijn boosheid te onderdrukken. Lichamelijk heeft dat geresulteerd in het feit dat ik regelmatig een te hoge bloeddruk en een kort lontje heb. Misschien herken je het in mij, misschien niet. Ik heb vaak mijn woede ingehouden en inmiddels weet ik hoe slecht dat is. Daarom heb ik besloten om gewoon boos te zijn als ik dat zo voel.  Boosheid is een emotie, een energie, die door ons lichaam raast en heeft een functie. Voor mij is het belangrijk om die energie te doorleven op het moment dat ik het voel. En dat doe ik nu dan ook. Ik richt mijn boosheid niet op iemand of iets, maar trek mijzelf terug en richt mij op de energie die door mijn lichaam raast. Dit maakt dat ik dan schreeuw, schop en sla (op een kussen) en het helemaal uit laat razen. Uiteindelijk ontstaat er lucht en ruimte en kan ik verder. Soms moet ik echt even gaan liggen, om mijn lichaam rust te gunnen. Naast dat het oplucht, kan ik die ‘boosheid-energie’ daarna heel goed inzetten. Juist na een woedeaanval neem ik de juiste beslissing of krijg ik de perfecte oplossing aangereikt voor een probleem. Voor mij werkt het niet, dat ik ga overdenken waar die boosheid vandaan komt, wanneer ik deze voel. Volgens mij werkt het ook niet zo. Juist door eerst te voelen, krijgt de emotie de ruimte. Boosheid is geen negatieve emotie.Het maakt dat je grenzen leert stellen, in je eigen kracht gaat staan en deze kracht in gaat zetten. Maak ruimte voor je woede, ook al is die al heel lang weggedrukt. Neem de tijd om die woede te voelen en te laten razen. Uiteindelijk zal jij je lichter voelen. Een boek wat ik op dit moment over dit onderwerp lees is “Dans van woede” van Harriet G. Lerner, een aanrader. Uiteraard maakte ik er ook een SoulCollage® kaart over (zie foto boven), deze kaart bracht een mooi inzicht: Je kunt je blijven richten op de schaduw in je gezicht (de boosheid), maar uiteindelijk zal het licht je boosheid ‘verlichten’. Voel waar de boosheid in je lichaam zit en geef licht en liefde aan die plek. |
Categorie: Blog
Tegen de wind in
We zijn aan de lente begonnen! De krokussen knallen uit de grond en de eerste lammetjes zijn gesignaleerd. Ik heb al een aardige bruine toet gekregen van de gemaakt fietstochten en wandelingen.
Heerlijk om buiten te zijn en te genieten van het nieuwe leven. Dat geeft mij energie en werklust.
Ondanks de lente wil ik je toch even mee terugnemen naar 5 weekenden geleden, toen heel Nederland genoot van een weekendje schaatsen op natuurijs.
Het ijs was er zo maar weer en ik heb heerlijk geschaatst met mijn lief, broer, schoonzus en nicht op de vijvers in onze buurt.
Het schaatsten was wel weer even een uitdaging, maar naarmate de tijd vorderde, ging het steeds beter. We hadden lol en het was fijn om samen te zijn. De tweede dag stond er wind op de ´baan´ en dat maakte dat we, tegen de wind in, flink moesten ´werken´. Met de wind zoefde iedereen met veel gemak langs elkaar heen. Maar tegen de wind in, ontdekte ik dat het schaatsen mij beter afging, dan met de wind mee. Tegen de wind in dwong ik mijzelf om goed te concentreren op mijn techniek. Terug met de wind mee, ging ik steeds harder en verloor regelmatig mijn controle en mijn techniek. Voor de zoveelste keer kreeg ik de bevestiging dat ik het type mens ben, die tegen de wind in beter tot zijn recht komt, dan met de wind mee.
Ik zag de paralellen met mijn werkleven. Ik begon op 15 maart 1978 (vandaag precies 43 jaar geleden!) als jong meisje te werken in een tijd dat er veel werkeloosheid was. Daar waar velen werkeloos thuis zaten, kreeg ik een mooie baan. De jaren verstreken en ik werkte bij verschillende werkgevers en stopte in 1992, om van onze eerste zoon te bevallen. Na 5 jaar ging ik weer aan het werk en zwierf van de ene klus naar de andere klus. Tot rond 2007, toen de werkeloosheid wederom hoog was en ik aan het werk ging bij CIVAS. Weer gebeurde het dat er veel mensen thuis zaten en ik mij gelukkig prijsde met een baan. Het voelde als tegen de stroom ingaan. Tegen de wind in schaatsten, net de andere kant op dan de meerderheid.
Inmiddels ben ik 2 jaar werkeloos, wat is ontstaan door een burn-out. Te veel tegen de wind in geschaatst zal je denken? Ik weet het niet, maar weer ga ik tegen de wind in schaatsen.
Deze maand ben ik officieel begonnen als ZZP-er en ga mijn opgedane kennis en levenswijsheid gebruiken om door te geven aan een ieder. Daar waar vele ZZP-ers omvallen door de epidemie, bundel ik mijn krachten en zet mij schrap op tegenwind. Mijn concentratie zal zijn op de aangeleerde ‘techniek’, die steeds beter zal worden, daarvan ben ik overtuigd.
Ik zal hard moeten ‘werken’ …….en…… zo nu en dan weer een baantje terugnemen en de controle loslaten en genieten van de wind in mijn rug!
Wil jij weten hoe mijn ‘techniek’ eruitziet? Wees welkom op mijn website en laat je verrassen en verwonderen!
Liefs,
Anita
Nieuw begin
Vervelen
 Hallo lieve vrouw,De kop van het nieuwe jaar is eraf en we zijn al weer halverwege de maand januari. Op mijn splinter nieuwe wc kalender van deze week staat een prachtige tekening van Peter van Straaten, die mij aanzette om je een korte mail te schrijven. Het gaat over vervelen, kun jij in deze Corona tijd je nog vermaken of begint de verveling toe te slaan? Ik verveel mijzelf nooit, er is altijd wat te doen, teveel om uit te kiezen. Natuurlijk is er bij mij ook wel eens een moment dat ik mij verveel, maar ik koester die momenten. Waarom, zul je je afvragen? Op het moment dat ik mij verveel, dan krijgt mij creativiteit de ruimte. Ik settel me dan in een lekkere stoel en laat de verveling haar gang gaan. Allerlei gedachten vliegen door mijn brein en ik weet soms niet op welke ik zal aanhaken. Uiteindelijk, vertrouwende op het proces, wordt het rustiger in mijn hoofd en ervaar ik wie en wat ik werkelijk ben. Vervelen is gezond, het hoort bij je leven, het is een soort resetknop. Vervelen komt voor het stellen van je doelen of focussen op je taken. Kortom, vervelen is prima. Mocht jij wel eens vervelen, dan heb ik een tip, bij de volgende keer als jij je verveelt, maak dan een SoulCollage® kaart en ontdek wat die je te vertellen heeft. Heb je sowieso zin om kaarten te maken of te lezen, kijk eens op mijn website naar de verschillende workshop die ik aanbied, Liefs, Anita  |